Na czym polega umowa timesharingu?

Umowa timesharingu jest w Polsce zawierana co najmniej na trzy lata. Usługa ta polega na zawarciu umowy prawnej, która gwarantuje prawo do korzystania z pomieszczeń mieszkalnych, budynków lub innych ściśle określonych obiektów, w systematycznie powtarzających się odstępach czasu. Wskutek jej zawarcia nie uzyskuje praw własności do nieruchomości. Timesharing gwarantuje jedynie prawo jej użytkowania na określonych warunkach. W zamian za czasowe korzystanie z nieruchomości nabywca uiszcza ryczałtowe wynagrodzenie.

W świetle przepisów prawa unijnego umowa timesharingu musi spełniać pewne warunki. Musi zostać sporządzona w języku konsumenta na piśmie w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku. Istnieje także obowiązek poinformowania konsumenta o jego istniejącym prawie do odstąpienia od umowy bez podania przyczyny i terminie jego obowiązywania. Bezwzględnie zakazane jest przyjmowanie zaliczek, udzielanie gwarancji, wyraźne uznanie długu lub blokada środków pieniężnych na rachunku w odniesieniu do tego typu umowy.

Dodatkowo przedsiębiorca obowiązany jest do przedstawienia konsumentowi formularza informacyjnego, który powinien zawierać następujące informacje: nazwę, siedzibę oraz status prawny przedsiębiorcy, krótki opis przedmiotu umowy, dokładny zakres oraz opis praw będących przedmiotem umowy, dokładny okres przysługiwania praw oraz czas trwania umowy, cenę, jaką konsument musi zapłacić za korzystanie z nabytych praw, streszczenie ewentualnych dodatkowych kosztów nałożonych na konsumenta, wykaz podstawowych usług oraz obiektów, jakie przedsiębiorca udostępnia konsumentowi wraz z opłatami za nie, informacje dotyczące rozwiązania umowy, ewentualnej możliwości odsprzedaży praw nabytych w drodze umowy oraz możliwości pozasądowego rozstrzygania sporów.
Źródło: www.lexagit.pl